شهرآیینی
آدمی اگر در موقعیت‌های ناگوار قرارگیرد به شدت درنده‌خو و حیوان صفت است
دراین خصوص اصلن شک نکنید چراکه تاریخ باستانشناسی و آنچه که از گذشتگان بطور مستند و عاری از گمان و کژی به ما رسیده متاسفانه این حقیقت تلخ را تایید می‌کند البته اضافه کنم که درصد بسیار کمی ازهمین آدمیان هم بوده‌اند که نه تنها در موقعیت‌های ناگوار بلکه حتی در موقعیت مرگبار نیز، خوی انسانی را از دست نداده و هرگز رفتار حیوانی و درنده و غریزی در باره دیگران از خود نشان نداده‌اند این موضوع همین اندازه که ما را به خودمان امیدوار کند جای خوشبختی دارد اما این درصد، بقدری کم و ناچیز است که متاسفانه در خیل عظیم آدمیان معمول، به چشم نمی‌آید
بهر روی :
فراموش نکنیم که آدمی اگر در مراقبت‌های خودساخته و دولت‌ساخته قرار نگیرد زشتی و نامردمی همه جا را فرا خواهد گرفت
و مهمترین نقش حکومتها در طول تاریخ تشدید روحیه وحشیگری مردم یا رهنمونی آنها به سمت انسان‌خوی بوده‌است
البته این پدیده، تعامل ( اثر دوجانبه ) بین مردم و حکومت است و هر دو به روی هم اثرگذارند،
تجربه نشان داده که آنچه مطلوب بشر است تربیت شدگی و حرکت بسوی انسان‌خوی است،
بردار برایند همه هزینه و فایده‌ها، رفتن به سمت انسانیت و گرایش به صلح و آرامش است
یقینن دراین راه همه کشورهای جهان علاوه بر مسائل داخلی با چالشهای بین‌المللی نیز مواجه هستند و قطعن دوستان و دشمنانی دارند و بی‌شک بدخواه و توطئه‌گر و دژخیم نیز دارنداما آنچه که مهم است با وجود پیچیدگی بسیار فراوان، تشخیص درست دوست از دشمن و از آن مهمتر نحوه برخورد و تعامل با آنهاست
