نگاه

چشم ما یاد گرفته است قبل از دیدن انسان، جنسیت را ببیند، کمتر مردی دراین فرهنگ نگاهی فراتر ازین دارد و مهمتر اینکه به گمان خود رفتارش طبیعی است  این نگرش، زنانه هم هست اما کمی کمتر ، نگاه زن به مرد به اندازه اپسیلونی کمتر، از دیدگاه جنسی است.

اکنون سوال من اینست که چرا مردان اینقدر بی‌اصالت تربیت می‌شوند؟

طبیعی است که این نگاه منجر به رفتار سطح پایین و محدود شده در جنسیت خواهدبود و این  مهمترین قابلیت یک انسان یعنی < اندیشیدن > را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

انسان چیزی نیست جز اندیشه ، حتی تمامی احساسات بشری خود زیر مجموعه ای از اندیشه است، اگر علم و منطق و فلسفه و ریاضی را اندیشه سخت بنامیم  و شعر و موسیقی و  نقاشی و  مسجمه سازی و معماری و ازین قبیل را اندیشه نرم، کسی می‌تواند بگوید بخش اول مردانه است و دومی زنانه ؟  آیا کسی می‌تواند ادعا کند موسیقی و نقاشی کاری زنانه و فلسفه و  ریاضیات کاری مردانه است ؟  

به گونه‌ای دیگر بگویم، مهمترین زبان ابراز احساسات هنر است اگر در برخوردها تفکیک جنسیتی قائل شویم بطور اتوماتیک اندیشه را از اوج خود به سطح بسیار پایینی کشیده‌ایم چراکه در این محدوده بسیاری از ملاحظات مانع از بیان نظر و احساس می‌شود درحالیکه هنر، زبانی برای بیان احساسات انسانی است فارغ از زن یا مرد بودن. با وجود این چگونه باید در محدوده تنگ و تاریک جنسیت که خود باعث تفکیک زن از مرد شده هنر اصیل بوجود آید؟ 

و همینطور ادبیات و تاریخ و  فرهنگ؟

 منظور من دراینجا انکار جنسیت نیست یا هرگز نمی‌خواهم  واقعیت گرایش‌های طبیعی جنسی را نادیده بگیرم نه! بلکه می‌خواهم بدانم چرا دراین فرهنگ موضوع اصلی یعنی انسان بودن نادیده گرفته می‌شود و ما مستقیمن و یک ضرب به مرحله بعدی میرویم؟ که مجبور به لحاظ تفاوتها و محدود کردن خود شویم؟

فکر و اندیشه زنانه مردانه ندارد، همینطور هنر و آفرینندگی، مگر اینکه در فرهنگی ناسالم بزرگ شده باشیم حتی اگر چنین باشد بهتر است تغییرش دهیم  و هرکس به اندازه توان خودش.

نظرات 1 + ارسال نظر
بامدادان چهارشنبه 16 مرداد‌ماه سال 1387 ساعت 10:58 ب.ظ http://www.bamdadan.blogsky.com

پیمان عزیز سلام

موضوع بسیار جالب و بحث انگیزی را مطرح کردی .
دقیقآ اندیشیه هر انسان مطلقآ به جنسیت بستگی ندارد. ولی ما امروزه در بیشتر جوامع به تفکیک اندیشه ها و اختصاص آن به جنسیت خاصی مواجه هستیم . همانگونه که خود شما خود نیز به آن اشاره کردی این خود معالول فرهنگ است . یعنی ریشه در فرهنگ دارد . و برخورد با آن مثل خیلی از مسایل دیگر نیاز به برخوردی صحیح با نقاط ضعف ریشه های آن دارد.
و اما اینکه هر کس از خودش باید شروع کند کاملا صحیح است ولی دانستن اینکه چه چیزی درست و چه چیز نادرست است باز با رشد افکار و آگاهی بالا امکان پذیر می باشد.

موفق باشید.

درود بر تو نازنین

موافقم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد